O książce: 2021 / Termin „postmodernizm” jest jednym z najbardziej złożonych i kontrowersyjnych w naukach społecznych i humanistycznych. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat różni myśliciele i naukowcy przedstawiali własne interpretacje tej koncepcji. Jednym z nich jest najsłynniejszy współczesny geograf społeczny, David Harvey. W swojej ważnej książce Harvey wyjaśnia, co oznacza termin „postmodernizm” jako stan współczesnej kultury i pokazuje, że za wymiernymi i dynamicznymi zmianami w życiu kulturalnym kryje się logika kapitału. Naukowiec przekonuje, że korzeni zmian kulturowych należy szukać „ostatecznie” w ekonomii. W trakcie swoich badań śledzi społeczno-ekonomiczną i konceptualną historię nowoczesności (od Oświecenia do współczesności) oraz to, jak dokonało się przejście od nowoczesności do ponowoczesności w sztuce, urbanistyce, literaturze, architekturze i kinie. Harvey twierdzi, że kompresja czasoprzestrzeni następowała przez kilka stuleci i w latach 70. XX wieku stała się rozwiązaniem kryzysu nadmiernej akumulacji kapitału. Tym samym od modernistycznego fordyzmu nastąpiło przejście do postmodernistycznego postfordyzmu, określanego jako „elastyczna akumulacja”. Chociaż Harvey napisał tę książkę w 1989 roku, nie porzucił swoich pomysłów, a wydarzenia, które miały miejsce od tego czasu, udowodniły, że miał rację. Książka jest uważana za jedno z najważniejszych źródeł w naukach społecznych i humanistycznych i będzie dla niej interesująca szerokie grono czytelników.